V Ns 315/12 - zarządzenie, postanowienie, uzasadnienie Sąd Rejonowy Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z 2016-02-29
- Tytuł:
- Sąd Rejonowy Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z 2016-02-29
- Data orzeczenia:
- 29 lutego 2016
- Data publikacji:
- 4 grudnia 2017
- Data uprawomocnienia:
- 10 maja 2016
- Sygnatura:
- V Ns 315/12
- Sąd:
- Sąd Rejonowy Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu
- Wydział:
- V Wydział Cywilny
- Przewodniczący:
- Kamil Antkowiak
- Protokolant:
- Karolina Kicińska
- Hasła tematyczne:
- Uznanie czynności za bezskuteczną , Powołanie spadkobiercy , Dziedziczenie , Stwierdzenie nabycia spadku , Nieważność czynności prawnej , Wykonawca testamentu , Testament
- Podstawa prawna:
- 926 k.c., 941 k.c. 943 k.c. 946 k.c. 947 k.c. 948 k.c. 949 k.c. 988 k.c. 670 k.p.c.
- Teza:
- 1. zwrot nt. jedyności spadkobierczyni wyraźnie w ocenie Sądu wskazuje na wyłączność jej dziedziczenia i nie wymagał, co do zasady, już dalszej wykładni. Wykładnia zaś testamentu polega na tym, że należy go tak tłumaczyć, ażeby zapewnić możliwe urzeczywistnienie woli spadkodawcy (art. 948 § 1 kc), a dopiero, jeżeli testament może być tłumaczony romaicie, należy przyjąć taką wykładnię, ktora pozwala utrzymać rozporzadzenie spadkodawcy w mocy i nadać im rozsądną treść (§ 2 tego przepisu). W tej sytuacji zabiegi interpretacyjne prowadzące do ustalenia sensu użytych przez testatora słów w ocenie Sądu, zgodnie z regułą clara non sunt interpretanda, nie moga prowadzić do rozwiązań sprzecznych z wolą zmarłego, a w szczególności, wobec jasnych sformułowań dotyczących instytucji jedynego spadkobiercy, do prób przyjęcia, iż spadkobierca powołał jeszcze innych bliskich jako spadkobierców do konkretnych przedmiotów, zresztą nawet niewymienionych w tym ostatnim testamencie. 2. Fakty historyczne powszechnie znane nie wymagają dowodu (por. art. 228 § 1 kpc) co się tyczy tym bardziej faktów z nieodległej przeszłości, jak realia polityczno-społeczno-gospodarcze okresu PRL, a w szczególności represji i ograniczeń prawnych czasu stanu wojennego, który wybuchł dnia 13 grudnia 1981 r. Tymczasem w realiach stanu faktycznego niniejszej sprawy badany testament z 1982 został niewątpliwie sporządzony w okresi trwania tego stanu wyjatkowego i to jeszcze w pierwszych jego miesiącach, ktora to okoliczność zewnętrzna nie mogła w ocenie Sądu pozostawać bez wpływu na wykładnię rzeczywistej woli spadkodawcy . 3. ustawa też nie wymaga (i to jeszcze pod rygorem nieważności) od spadkodawców uzasadnienia swojej ostatniej woli i podawania treści testastamentów motywów takiego a nie innego rozporządzenia na wypadek śmierci. Wola spadkodawcy ma być bowiem swobodna, a co oznacza, że może on w sposób całkowicie dowolny rozporządzać swoim majątkiem, a w tym z pominięciem odmiennych nadziei czy życzeń nawet najbliższych jego krewnych. W tym kontekście psychologicznie zrozumiałe było powołanie do spaku jedynej żony, a nie zstępnych (i to jeszcze dalszych) nieżyjącego już rodzeństwa. Polskie zaś prawo w pełni natomiast szanuje wolna wolę testatora (art. 31 Konstytucji RP) oraz chroni jego prawo własności i dziedziczenia (art. 21 Konstytucji RP), stąd spadkodawca ma w pełni prawo nie powołać do spadku w testamencie nawet np. ulubionego krewnego, a zamiast tego rozporządzać całym majątkiem na rzecz np. całkiem obcej osoby.
- Istotność:
Dodano:
,
Opublikował(a):
Sylwia Duda
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację: Kamil Antkowiak
Data wytworzenia informacji:
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację: Kamil Antkowiak
Data wytworzenia informacji: