Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu

POSTANOWIENIE

Dnia 13 czerwca 2025r.

Sąd Rejonowy Poznań Nowe Miasto i W. w P., Wydział II Cywilny

w następującym składzie :

Przewodniczący : Sędzia Izabela Śwital

po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2025 r. w Poznaniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela Miasta P. – Zarządu (...) w P.

prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu K. O. pod sygn. akt Km 2374/19

przeciwko dłużnikowi W. N.

w przedmiocie skargi dłużnika z dnia 25 września 2024r. na postanowienie referendarza sądowego Sądu Rejonowego Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 26 sierpnia 2024r. w punkcie 2 i 3 w sprawie o sygnaturze akt II Co 924/24

skargi dłużnika z dnia 21 maja 2025 r. na postanowienie Referendarza Sądowego w Sądzie Rejonowym Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 14 kwietnia 2025r. w sprawie o sygn. akt II Co 1710/24 – w zakresie punktu 2 postanowienia

postanawia:

utrzymać w mocy postanowienie Referendarza Sądowego w Sądzie Rejonowym Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia P. z dnia 14 kwietnia 2025r. w sprawie o sygn. akt II Co 1710/24 – w zaskarżonym zakresie .

Sędzia Izabela Śwital

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2025 r. wydanym w sprawie o sygn. akt II Co 1710/24 Referendarz sądowy Sądu Rejonowego Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu w punkcie 2 sentencji postanowienia oddalił wniosek dłużnika W. N. - złożony w skardze na orzeczenie Referendarza z dnia 25 września 2024 r., o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Podstawą oddalenia wniosku dłużnika przez Referendarza Sądowego w zaskarżonej części była konkluzja, iż nie zachodzą przesłanki uzasadniające przyznanie wnioskującemu pełnomocnika z urzędu. Udział adwokata lub radcy prawnego z urzędu nie został uznany w niniejszej sprawie za potrzebny. Sprawa nie jest szczególnie skomplikowana pod względem faktycznym, jak i prawnym. Czynności wnioskodawcy nie wskazują ażeby był osobą nieporadną i nie wykluczają jego udziału w postępowaniu, w którym pozostaje aktywny. Nadzór Sądu w trybie art. 759 § 2 kpc w toku sprawy zainicjowanej skargą na czynności komornika minimalizuje konieczność reprezentacji dłużnika przez profesjonalnego pełnomocnika.

W piśmie z dnia 21 maja 2025 r (k.32 akt) wnioskodawca wniósł w terminie skargę na powyższe rozstrzygnięcie, domagając się jego uchylenia i ustanowienia pełnomocnika z urzędu.

Skarżący podniósł, iż nie posiada również wykształcenia prawniczego, ani praktyki procesowej, które umożliwiłoby mu realizację konstytucyjnego „prawa do obrony”.

Sąd zważył, co następuje :

Wniesiona w terminie skarga na orzeczenie Referendarza Sądowego we wskazanym wyżej zakresie okazała się niezasadna.

Zgodnie z art. 117 § 1, 2 i 5 k.p.c. strona zwolniona przez sąd od kosztów sądowych w całości lub części może się domagać ustanowienia adwokata lub radcy prawnego. Sąd uwzględni wniosek, jeżeli udział adwokata lub radcy prawnego w sprawie uzna za potrzebny (§ 5). Podkreślić należy ponownie, iż udział w sprawie adwokata lub radcy prawnego z urzędu jest potrzebny zazwyczaj wtedy, gdy strona wnosząca o jego ustanowienie jest nieporadna, ma trudności z samodzielnym wysławianiem się, podejmowaniem czynności procesowych, albo gdy sprawa jest skomplikowana pod względem faktycznym lub prawnym.

Należy podzielić pogląd Referendarza sądowego, że w sprawie nie występuje przesłanka konieczna do uwzględnienia wniosku skarżącego. Ewentualne subiektywne przekonanie skarżącego co do stopnia skomplikowania przedmiotowej sprawy, nie świadczą jednak w ocenie Sądu, iż występujące w tej konkretnej sprawie egzekucyjnej zagadnienia mogą nastręczać trudności w obronie swoich praw osobie bez profesjonalnego przygotowania, bądź rozległej wiedzy prawniczej. Należy ponownie podkreślić, iż w postępowaniu egzekucyjnym z uwagi na jego specyfikę, wyrażającą się w działaniu Sądu z urzędu – art. 759 § 2 kpc, potrzeba udziału profesjonalnego pełnomocnika nie może być oceniana na równi z innymi rodzajami postępowań sądowych.

Sprawa w przedmiocie skargi na czynności komornika w postaci obciążenia strony kosztami postępowania egzekucyjnego powstałymi w związku z zaistnieniem zbiegu egzekucji nie jest sprawą szczególnie skomplikowaną pod względem faktycznym bądź prawnym. Niezależnie od ewentualnych uchybień formalnych skarżącego w niniejszej sprawie, sprawa podlega nadzorowi Sądu sprawowanemu w trybie powołanego art. 759 § 2 kpc, co stanowi wystarczającą gwarancję ochrony praw dłużnika.

Sąd może w tego rodzaju sprawie, niezależnie od przebiegu postępowania skargowego, zgodnie z dyspozycją przepisu art. 759 § 2 k.p.c. z urzędu wydawać komornikowi stosowne zarządzenia, a także usuwać spostrzeżone uchybienia, niezależnie od składanych przez stronę wniosków. Ponadto dłużnikowi występującemu bez profesjonalnego pełnomocnika udzielane są niezbędne pouczenia, zaś w przypadku wystąpienia jakichkolwiek braków w składanych pismach, jest on wzywany do ich uzupełnienia z dokładnym wskazaniem charakteru danego uchybienia.

Skarżącego nie można również w okolicznościach sprawy uznać za osobę nieporadną, mającą problemy ze zrozumienie kierowanych do niego pism i pouczeń. Skarżący jest w stanie formułować i skutecznie wnosić pisma procesowe, które są jasne i zrozumiałe. W terminie i adekwatnie do wezwania uzupełnia braki formalne, o które jest wzywany i składa stosowne wnioski. Nie istnieją zatem żadne obiektywne przesłanki uzasadniające przyznanie dłużnikowi pełnomocnika z urzędu w przedmiotowej sprawie.

Mając na uwadze treść art. 767 ^3a kpc w zw. z art. 398(23) § 3 kpc i art. 117 § 1 i 5 kpc Sąd postanowił utrzymać w mocy postanowienie Referendarza Sądowego z dnia 14 kwietnia 2025 r. w zaskarżonym zakresie.

Sędzia Izabela Śwital