Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu

POSTANOWIENIE

Dnia 30 maja 2025r.

Sąd Rejonowy Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Izabela Śwital

Sędziowie : Sędzia Małgorzata Kopyść - Kuczyńska

Sędzia Karol Resztak

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2025 roku w Poznaniu

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie egzekucyjnej ze skargi wierzyciela (...) Banku Spółdzielczego z siedzibą w P. ( obecnie (...) Spółdzielnia (...) z siedzibą w P. )

na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu P. W. w postaci postanowienia z dnia 6 grudnia 2023r. wydanego w sprawie prowadzonej pod sygn. akt Km 3074/13

przy uczestnictwie dłużnika M. T., wierzycieli hipotecznych: Bank (...) S.A. z siedzibą w P. i Skarbu Państwa – Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu

oraz uczestników postępowania: D. C. i T. C.

zażalenia wierzyciela (...) Spółdzielni (...) z siedzibą w P. z dnia 26 kwietnia 2024 r. na postanowienie Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i W. w P. z dnia 8 kwietnia 2024r. w sprawie o sygn. akt II Co 20/24

postanawia:

1.  Zmienić zaskarżone postanowienie Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i W. w P. z dnia 8 kwietnia 2024r. w sprawie o sygn. akt II Co 20/24 w ten sposób, iż uchylić w całości postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań Nowe Miasto i W. w P. z dnia 6 grudnia 2023 r. w sprawie Km 3074/13.

2.  Zasądzić od dłużnika na rzecz skarżącego wierzyciela (...) Spółdzielni (...) z siedzibą w P. kwotę 200 zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania skargowego i zażaleniowego.

Sędzia Karol Resztak Sędzia I. Ś. Sędzia Małgorzata Kopyść -Kuczyńska

Zgłaszam zdanie odrębne w zakresie

dotyczącym pkt 1 sentencji postanowienia Komornika Sądowego P. W. z dnia 06.12.2023 r. o umorzeniu postępowania egzekucyjnego.

Sędzia Małgorzata Kopyść -Kuczyńska

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 8 kwietnia 2024r. w sprawie II Co 20/24 ( k. 74 akt ) Sąd Rejonowy Poznań Nowe Miasto i W. w P. orzeczenia oddalił skargę wierzyciela (...) Banku Spółdzielczego z siedzibą w P. ( obecnie (...) Spółdzielnia (...) z siedzibą w P. ) na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu P. W. w postaci postanowienia z dnia 6 grudnia 2023r. wydanego w sprawie prowadzonej pod sygn. akt Km 3074/13 w przedmiocie umorzenia postepowania egzekucyjnego w trybie art. 824 § 1 pkt 4 kpc oraz orzeczenia o kosztach tego postępowania.

Pismem z dnia 26 kwietnia 2024 r. ( k. 83 akt ) skarżący wierzyciel - (...) Spółdzielnia (...) z siedzibą w P., wniósł w terminie zażalenie na powyższe orzeczenie Sądu, domagając się zmiany zaskarżonego postanowienia Sądu poprzez uchylenie w całości postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu P. W. z dnia 6 grudnia 2023r. w sprawie Km 3074/13, a ewentualnie poprzez zmianę postanowienia Komornika w zakresie podstawy umorzenia postępowania i obciążenia wierzyciela jego kosztami.

Skarżący w pierwszej kolejności podniósł zarzut naruszenia przez Sąd I instancji przepisu art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U. 2023 r. poz. 614) w zw. Z art. 21 ust. 7a ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U. z 2015 r. poz. 1311) poprzez przyjęcie, iż przepis art. 824 § 1 pkt 4 kpc ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie, w sytuacji, gdy termin na podjęcie przez wierzyciela czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia postępowania egzekucyjnego rozpoczął swój bieg przed dniem 1 lipca 2023 r., tj. dniem wejścia w życie ustawy z dnia 9 marca 2023 r.

W dalszym rzędzie skarżący wskazał na naruszenie przez organ egzekucyjny i Sąd powołanego wyżej przepisu art. 824 § 1 pkt 4 kpc poprzez uznanie, iż wierzyciel nie dokonał czynności niezbędnej do dalszego prowadzenia postępowania w sytuacji, gdy w ocenie skarżącego, brak jest podstawy prawnej do żądania od wierzyciela podjęcia innej niż dotychczasowe czynności w okolicznościach przedmiotowej sprawy egzekucyjnej.

Skarżący – w związku z żądaniem ewentualnym zażalenia, podniósł również zarzut naruszenia przepisu art. 824 § 1 pkt 2 kpc, poprzez uznanie, iż wyrok wydany w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym – nakazujący wykreślenie wpisu własności na rzecz dłużnika, nie stanowi podstawy do umorzenia postepowania egzekucyjnego .

W zażaleniu podniesiono również zarzut naruszenia przez Sąd przepisu art. 233 § 1 kpc poprzez przyjęcie, iż wierzyciel posiadał wiedzę o treści wyroku Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i W. w P. z dnia 21 września 2022 r. w sprawie V C 1261/14, w sytuacji gdy wierzyciel nie był stroną w/w postępowania cywilnego, nadto poprzez przyjęcie, iż wierzyciel winien był złożyć wniosek dotyczący innych niż nieruchomość składników majątku dłużnika, w sytuacji gdy tytuł wykonawczy stanowiący podstawą egzekucji w sprawie Km 3074/13 został wydany w trybie art. 793 kpc jako dalszy tytuł wykonawczy uprawniający wierzyciela do wszczęcia egzekucji jedynie co do wskazanej w treści tytułu nieruchomości.

W piśmie z dnia 6 czerwca 2024 r. ( k. 102 akt ) wierzyciel hipoteczny – Bank (...) S.A. w P. ustosunkowując się do treści zażalenia wierzyciela egzekwującego, wniósł o uwzględnienie zażalenia jako oczywiście zasadnego, powtarzając zarzuty podniesione w treści zażalenia wierzyciela egzekwującego z dnia 26 kwietnia 2024 r. oraz wnosząc o obciążenie kosztami postepowania organu egzekucyjnego.

W piśmie z dnia 25 czerwca 2024 r. ( k. 115 akt ) uczestnicy postępowania – D. C. i T. C. wnieśli o oddalenie zażalenia, podnosząc iż wierzyciel egzekwujący wbrew jego twierdzeniom, wiedział o treści wyroku Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i W. w P. z dnia 21 września 2022 r. w sprawie V C 1261/14, o czym uczestnicy powiadomili wierzyciela pismem z dnia 7 listopada 2022 r. ( k. 116 akt ), na które skarżący odpowiedział w dniu 19 grudnia 2022 r. ( k. 117) i co wynika wprost z akt sprawy V C 1216/14.

Uczestnicy postępowania podnieśli nadto zarzut braku interesu prawnego do wniesienia zażalenia po stronie wierzyciela z uwagi na utratę przymiotu wierzyciela w następstwie przeniesienia wierzytelności stwierdzonej tytułem wykonawczym w sprawie na inny podmiot.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zażalenie, wniesione w terminie i należycie opłacone, zasługiwało na uwzględnienie, w szczególności w zakresie zarzutu naruszenia przepisu art. 824 § 1 pkt 4 kpc.

Odnosząc się na wstępie do zarzutu naruszenia przez Sąd I instancji przepisu art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U. z 2023 r. poz. 614 ) w zw. z art. 21 ust. 7a ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny, ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U. 2015 r., poz. 1311 ), poprzez uznanie, iż w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie przepis art. 824 § 1 pkt 4 kpc – przewidujący 6-miesięczny termin do dokonania przez wierzyciela wymaganej przez prawo czynności, należy stwierdzić iż zarzut ten w okolicznościach badanej sprawy jest w pełni zasadny.

Wprawdzie postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 3074/13 objętej skargą na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu P. W. w postaci postanowienia z dnia 6 grudnia 2023r. zostało wszczęte w 2013 r., a zatem przed wejściem w życie wskazanej wyżej ustawy z dnia 10 lipca 2015r. ( tym samym art. 11 ust. 7a ustawy z dnia 9 marca 2023 r. znajduje w niniejszej sprawie co do zasady zastosowanie), tym niemniej skutek procesowy nieuzasadnionej bezczynności wierzyciela przez okres 6 miesięcy jest uzależniony od daty zaistnienia okoliczności, z którą wiąże się obowiązek działania wierzyciela. Skutek ten nie może nastąpić po upływie 6 miesięcy, jeżeli w stanie prawnym obowiązującym przed wejściem w życie ustawy z dnia 9 marca 2023 r. ( tj. przed 1 lipca 2023 r. ) wierzycielowi przysługiwałby termin dłuższy aniżeli 6 miesięcy ( termin roczny – art. 823 kpc obowiązujący co do postepowań wszczętych przed 8 września 2016 r. - na mocy art. 21 ust. 1 w zw. z art. 2 pkt 87 i 88 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 9 marca 2023 r., tj. do dnia 1 lipca 2023 r. ).

Przeciwna wykładnia byłaby sprzeczna z podstawową zasadą nie retroaktywności prawa wywodzącą się z klauzuli demokratycznego państwa prawa – art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz znajdującą swoje odzwierciedlenie w art. 3 Kodeksu Cywilnego.

Znajdujący zatem zastosowanie w niniejszej sprawie przepis art. 823 kpc stanowi iż postępowanie egzekucyjne umarza się z mocy samego prawa, jeżeli wierzyciel w ciągu roku nie dokonał czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia postępowania lub nie zażądał podjęcia zawieszonego postępowania. Termin powyższy biegnie od dnia dokonania ostatniej czynności egzekucyjnej, a w razie zawieszenia postępowania - od ustania przyczyny zawieszenia.

W przedmiotowej sprawie zawieszenie postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 3074/13 nastąpiło na mocy postanowienia Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i W. w P. z dnia 20 października 2014 r. w sprawie o sygn.. V C 1261/14 w drodze zabezpieczenia powództwa w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym.

Stosownie do treści art. 757 kpc przedmiotowe zabezpieczenie upadło z dniem 29 listopada 2022 r., tj. z upływem 2 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku z dnia 21 września 2022 r. w sprawie V C 1216/14 ( k. 182 akt Km ) i od tego dnia najwcześniej mógł rozpocząć się wobec wierzyciela egzekwującego bieg terminu do złożenia wniosku o podjęcie postępowania. Tym niemniej skarżący wierzyciel nie był stroną przedmiotowego postępowania, a zatem początek biegu terminu z art. 823 kpc należy wobec tego wierzyciela liczyć od daty wykazanego dowiedzenia się przez niego o fakcie i treści orzeczenia z dnia 29 listopada 2022 r. w sprawie V C 1216/14, tj. co najmniej od dołączonego do akt przez uczestników postępowania pisma wierzyciela z dnia 19 grudnia 2022 r. ( k. 117 akt Co ). Tym samym zaskarżone postanowienie Komornika z dnia 6 grudnia 2023 r. o umorzeniu postępowania ( k. 192 akt Km ) należałoby uznać za co najmniej przedwczesne.

Niezależnie jednak od powyższego, w szczególności zaś od daty dowiedzenia się przez skarżącego wierzyciela o treści wyroku Sądu w sprawie V C 1216/14, okoliczność ta nie ma dla rozstrzygnięcia sprawy znaczenia, jako że na wierzycielu nie spoczywał w okolicznościach sprawy obowiązek podjęcia jakiejkolwiek czynności.

Jak to słusznie wywodzi skarżący, bezczynność wierzyciela uzasadniająca umorzenie postępowania w trybie art. 824 § 1 pkt 4 kpc - powołanego przez Komornika jako podstawa zaskarżonego postanowienia, bądź stwierdzenie umorzenia postępowania z mocy samego prawa w trybie art. 823 kpc, zachodzi jedynie w sytuacji, gdy przepisy procesowe przewidują obowiązek podjęcia przez wierzyciela określonej czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia egzekucji, innymi słowy gdy istnieje ku temu podstawa prawna. Tymczasem w przedmiotowej sprawie wierzyciel aktywnie uczestniczył w postępowaniu egzekucyjnym i dokonał wszystkich czynności wymaganych przez przepisy na poszczególnych etapach egzekucji z nieruchomości ( złożył wniosek o przeprowadzenie opisu i oszacowania nieruchomości oraz o przeprowadzenie licytacji nieruchomości ) , nadto wielokrotnie zwracał się do organu egzekucyjnego o udzielenie informacji o aktualnym stanie sprawy.

Zawieszenie postępowania egzekucyjnego w drodze zabezpieczenia powództwa w sprawie V C 1216/14 stanowiło samoistną podstawę wstrzymania biegu tego postępowania i nie wymagało od wierzyciela podejmowania jakichkolwiek czynności po upadku zabezpieczenia w trybie art. 757 kpc w związku z uprawomocnieniem się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie cywilnej. W sprawie mamy zatem do czynienia raczej z brakiem czynności Komornika – co najmniej od 23 stycznia 2023 r. ( k. 179 akt Km ), kiedy to organ egzekucyjny dowiedział się formalnie o upadku zabezpieczenia w sprawie V C 1216/14.

Podstawy umorzenia postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 3074/13 w okolicznościach sprawy nie może stanowić również żadna inna norma zawarta w art. 824 kpc, w szczególności przywołany w zażaleniu z dnia 26 kwietnia 2024 r. przepis art. 824 § 1 pkt 2 kpc, zgodnie z którym postępowanie umarza się w całości lub części z urzędu, jeżeli wierzyciel lub dłużnik nie ma zdolności sądowej albo gdy egzekucja ze względu na jej przedmiot lub na osobę dłużnika jest niedopuszczalna.

Niedopuszczalność egzekucji z uwagi na jej przedmiot, zgodnie z powszechnie przyjętym w piśmiennictwie poglądem, dotyczy sytuacji, gdy egzekucja została skierowana do przedmiotu albo prawa, które nie podlegają egzekucji na podstawie enumeratywnie wskazanych przepisów Kodeksu postępowania cywilnego : art. 829–839, 1060 § 2, art. 1061 § 1, art. 1115 § 3 i wydanych na ich podstawie przepisów wykonawczych oraz art. 87 i n. k.p., nadto gdy sąd na podstawie art. 841 wydał prawomocne orzeczenie o zwolnieniu zajętego przedmiotu od egzekucji, bądź po drugiej licytacji żaden z wierzycieli nie przejął nieruchomości na własność, - art. 985 § 1 ( zob. H. Pietrzkowski [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Postępowanie egzekucyjne. Artykuły 758-1095[1], wyd. VI, red. M. Dziurda, T. Ereciński, Warszawa 2025, art. 824).

Niedopuszczalność ta nie zachodzi natomiast w sytuacji, gdy w następstwie wyroku uwzględniającego powództwo o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym ustalono, iż własność nieruchomości, co do której skierowano egzekucję przysługuje osobie innej niż dłużnik. Właścicielowi nieruchomości niewpisanemu do księgi wieczystej, którego prawo naruszono przez skierowanie egzekucji do tej nieruchomości, przysługuje bowiem powództwo o zwolnienie od egzekucji (art. 841 § 1 k.p.c.), jako przewidziany przepisami procesowymi szczególny instrument merytorycznej obrony przed egzekucją.

W szczególności należy tu przywołać uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 27 listopada 2020 r. w sprawie III CZP 83/19 ( OSNC 2021/4/26 ) dotyczącą analogicznego stanu faktycznego, zgodnie z którą „Wykreślenie z księgi wieczystej wpisu własności na rzecz dłużnika w następstwie wyroku uwzględniającego powództwo o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, nie skutkuje niedopuszczalnością uprzednio skierowanej do tej nieruchomości egzekucji ze względu na jej przedmiot (art. 824 § 1 pkt 2 k.p.c.)”.

Dodatkowym argumentem za dopuszczalnością prowadzenia dalszej egzekucji z zajętej nieruchomości, co do której zapadł wyrok uwzględniający powództwo z art. 10 ustawy o księgach wieczystych i hipotece na rzecz innej niż dłużnik osoby, jest treść przepisu art. 953 § 1 pkt 6 kpc, z którego wynika, iż prawa osób trzecich nie stanowią przeszkody w licytacji i przysądzeniu własności nieruchomości, jeżeli te osoby przed rozpoczęciem przetargu nie wykażą, iż skorzystały z właściwego środka udaremnienia egzekucji, jakim jest powództwo z art. 841 § 1 kpc.

Negatywne konsekwencje prowadzenia materialnie niezasadnej egzekucji dla osoby trzeciej, która nie skorzystała w odpowiednim czasie z powództwa z art. 841 § 1 kpc, pociągają za sobą jednocześnie odpowiedzialność wierzyciela działającego w złej wierze z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia ( art. 405 i nast. kc ) bądź też z tytułu zawinionego wyrządzenia szkody rzeczywistemu właścicielowi, o czym organ egzekucyjny winien pouczyć wierzyciela w dalszym toku postępowania.

Powyższe uzasadnia potrzebę uchylenia w całości postanowienia Komornika z dnia 6 grudnia 2023 r. umarzającego postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 3074/13 w istocie bez podstawy prawnej, w oparciu o nieprawidłowo zastosowaną i powołaną podstawę prawną, w związku z czym na podstawie art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397§ 3 kpc zmieniono zaskarżone postanowienie Sądu z dnia 8 kwietnia 2024 r., jak w punkcie 1 sentencji postanowienia.

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd postanowił w oparciu o art. 98 § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

K. R. I. M. K. - K.

Sygn. akt: II Cz 44/24

Uzasadnienie zdania odrębnego

Pkt 1 sentencji postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu P. W. z dnia 06.12.2023 r. w sprawie o sygn.. akt Km 3074/13 odpowiada prawu, pomimo wadliwego wskazania podstawy prawnej tego orzeczenia. W pkt 1 wymienionego orzeczenia Komornik Sadowy P. W. umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie o sygn.. Km 3074/13.

W skardze rozpoznanej pod sygn.. II Co 20/24 Wierzyciel wniósł ewentualnie o zmianę zaskarżonego postanowienia Komornika Sądowego P. W. z dnia 06.12.2023 r. poprzez umorzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 824 § 1 pkt 2 kpc i obciążenie Wierzyciela opłatą stosunkową w kwocie 150 zł.

W zażaleniu na postanowienie tutejszego Sądu z dnia 08.04.2024 r. wydane pod sygn. akt II Co 20/24 Wierzyciel wniósł ewentualnie o zmianę zaskarżonego postanowienia Komornika Sądowego P. W. z dnia 06.12.2023 r. poprzez umorzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 824 § 1 pkt 2 kpc i obciążenie Wierzyciela opłatą stosunkową w kwocie 150 zł.

W sprawie o sygn.. akt V C 1261/14 Sąd Rejonowy Poznań Nowe Miasto i W. w P. prawomocnym wyrokiem nakazał wpisać w dziale II księgi wieczystej nr (...) jako uprawnionych do spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) w P. w miejsce M. D. C. i T. C.. D. C. i T. C. zostali ujawnieni w Dziale II księgi wieczystej nr (...).

Tytuł wykonawczy będący podstawą egzekucji w sprawie Km 1610/12 został wydany przeciwko M. T..

Z uwagi na treść wpisu w Dziale II przedmiotowej księgi wieczystej dokonanego na podstawie orzeczenia sądowego skutecznego erga omnes Organ egzekucyjny nie może obwieścić o licytacji spółdzielczego prawa do lokalu. Postępowanie egzekucyjne prowadzone z tego prawa przeciwko M. T. należy umorzyć na podstawie art. 824 § 1 pkt 2 kpc, ponieważ egzekucja z przedmiotowego spółdzielczego prawa do lokalu jest niedopuszczalna ze względu na jej przedmiot.

Wyrok wydany w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym korzysta z prawomocności rozszerzonej, realizując funkcję ustrojową ksiąg wieczystych. Wyrok taki wiąże nie tylko strony, które brały udział w sprawie o uzgodnienie, sądy i inne organy państwowe, ale także inne podmioty. Wyrok wiąże także Organ egzekucyjny. Zarazem wyrok ten obejmuje prejudycjalne ustalenie, że dłużnikowi nie przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu. W tej sytuacji prowadzenie egzekucji ze spółdzielczego prawa pozostawałoby w sprzeczności z materialnoprawną zasadą, że wierzyciel może uzyskać zaspokojenie wyłącznie z majątku dłużnika. Spółdzielcze prawo, które nie należy do dłużnika, nie może zostać spieniężone w toku egzekucji z krzywdą dla prawowitego uprawnionego z uwagi na konstytucyjną zasadę ochrony własności i innych praw majątkowych (por. Grzegorz Wolak „Wyrok w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym nieruchomości a umorzenie z urzędu egzekucji skierowanej do nieruchomości” Przegląd Prawa Egzekucyjnego 12/20 s.36,42,44,45,46,53).

Istnienie regulacji art. 841 kpc nie wyklucza umorzenia postępowania egzekucyjnego z nieruchomości na skutek ujawnienia w dziale II księgi wieczystej osoby trzeciej na podstawie prawomocnego i skutecznego erga omnes wyroku w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Przy aktualnym stanie wpisów w przedmiotowej księdze wieczystej Organ egzekucyjny nie może obwieścić o licytacji spółdzielczego prawa. Zaś odsyłanie Osób ujawnionych w dziale II księgi wieczystej na drogę powództwa z art. 841 kpc (zamiast umorzenia postępowania egzekucyjnego) wskazuje tym Osobom środek ochrony jedynie iluzorycznej z uwagi na miesięczny termin - zawity niepodlegający przywróceniu - do wytoczenia powództwa o zwolnienie od egzekucji, liczony od dnia powzięcia przez nich wiadomości o naruszeniu ich prawa.

/~/ M. K.