Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VI K 351/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. S. (1)

W okresie od dnia 1 stycznia 2021 roku do dnia 1 lipca 2022 roku
w B. znęcał się fizycznie i psychicznie nad swoją żoną S. S. (2) oraz synem M. S. (2) poprzez wyzywanie, krytykowanie, ubliżanie słowami wulgarnymi, ciągłe niepokojenie, grożenie pozbawieniem życia i zdrowia, naruszenie nietykalności cielesnej tj. przestępstwo z art. 207 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony M. S. (1) w okresie od dnia 1 stycznia 2021 roku do dnia 1 lipca 2022 roku w B. znęcał się fizycznie i psychicznie nad swoją żoną S. S. (2) oraz synem M. S. (2) poprzez wyzywanie, krytykowanie, ubliżanie słowami wulgarnymi, ciągłe niepokojenie, grożenie pozbawieniem życia i zdrowia, naruszenie nietykalności cielesnej.

Zeznania S. S. (2)

k. 85 - 86, 168 - 170, 318 - 321

Zeznania M. S. (2)

k. 5 - 6, 317 - 318

Notatka urzędowa

k. 11, 18, 22, 70

Dokumentacja Niebieskiej Karty

k. 12 - 15

Protokół oględzin nagrania głosowego

k. 16 - 17

Protokół zatrzymania M. S. (1)

k. 19 - 20

Zeznania M. P.

k. 66 - 67, 375 - 376

Protokół zatrzymania pendrive z nagraniami

k. 36 - 39

Częściowo wyjaśnienia M. S. (1)

k. 41 - 42, 43 - 44, 131 - 133, 313 - 316

Dokumentacja fotograficzna

k. 63 - 64, 135 - 145

Płyta z nagraniami

k. 65

Zeznania M. M. (1)

k. 76 - 77, 344 - 347

Zeznania J. P.

k. 81 - 82, 376

Zeznania małoletniej O. S.

k. 127 - 128

Zeznania A. N.

k. 153 - 154, 347 - 348

Zeznania K. N.

k. 156 - 157, 349 - 351

Zeznania S. N.

k. 159 - 160, 348 - 349

Zeznania B. J.

k. 162 - 163, 351 - 352

Zeznania M. J.

k. 165 - 166, 352 - 354

Wydruki wiadomości + kopia dokumentacji

k. 172 - 182

Zeznania B. K.

k. 216 - 217, 354 - 355

Opinia z dnia 14.02.2023 r. mgr L. O. - biegłej psycholog

k. 244 - 249

Dane o karalności

k. 32

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

--------------------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

--------------------------------------------------------------------------------------------------

---------------------------------------

-------------------

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Częściowo wyjaśnienia M. S. (1)

Za częściowo wiarygodne Sąd uznał wyjaśnienia M. S. (1), tj. w zakresie, w którym oskarżony podał, że pomiędzy nim a S. S. (2) dochodziło do kłótni, w trakcie których wyzywał pokrzywdzoną, ubliżał jej a także, że M. S. (2) użył wobec niego gazu pieprzowego po kłótni z pokrzywdzoną.
Na wiarę zasługiwało również to, że oskarżony przyznał, iż spożywał alkohol. Ta część relacji oskarżonego koresponduje z zeznaniami pokrzywdzonych.

Na niewiarę z kolei zasługiwała pozostała część wyjaśnień oskarżonego. M. S. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wskazał, że nigdy z premedytacją nie uderzył S. S. (2) ani M. S. (2), nigdy też specjalnie im nie ubliżał, nie wyzywał ich. Jeśli już, to działo się to podczas kłótni z żoną, w których ona również go wyzywała. Oskarżony przyznał,
że nie wiedział, że w domu jest gaz pieprzowy, ale jak wynika
z materiału dowodowego, gaz ten był do wyłącznego użytku dla M. S. (2), kiedy przebywał poza domem
i to tylko wtedy gdyby znalazł się w sytuacji zagrożenia.

Oskarżony podał, że nie ma problemu z alkoholem, pije raczej okazjonalnie. Z zeznań pokrzywdzonych i małoletniej O. S. wynika jednak, że oskarżony często pił alkohol w domu, trwało to nieprzerwanie przez kilka dni. Ponadto z opinii biegłej psycholog wynika, że małoletnia O. S. oddziałuje
w środowisku, w którym jest problem alkoholowy. Wreszcie
z dokumentacji wynika, że oskarżony przebywał na leczeniu odwykowym. Co prawda oskarżony twierdzi, iż spowodowane to była depresją, jednak sam wyjaśnił, że dzięki terapii "w znaczący sposób ograniczył alkohol".

Mając na względzie powyższe Sąd uznał za częściowo niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego i potraktował je jako przyjętą przez niego linię obrony, która ma na celu umniejszenie jego winy.

Zeznania S. S. (2)

Zeznania S. S. (2) Sąd uznał za wiarygodne, albowiem były one spójne, logiczne i korelowały z zeznaniami świadków M. S. (2) i O. S., częściowo zeznaniami pozostałych świadków, a także zebraną w sprawie dokumentacją. Pokrzywdzona zeznała, że od 2008 roku była
w związku małżeńskim z oskarżonym i mają dwoje dzieci. Od 2016 roku, kiedy oskarżony stracił pracę, a potem prawo jazdy, zaczął nadużywać alkoholu i znęcać się fizycznie i psychicznie nad pokrzywdzoną. Jednak po podjęciu mediacji, sytuacja się zmieniła i był względny spokój przez kilkanaście miesięcy. Świadek zeznała,
że od czerwca 2021 roku oskarżony ponownie zaczął pić więcej alkoholu, przez co częściej dochodziło do kłótni, wyzwisk, ubliżania jej, szarpana czy popychania. W jej obronie stawał syn – M. S. (2) i przez to oskarżony od tego czasu miał również źle się odnosić do niego, wyzywać go, ubliżać mu, krytykować, a także szarpać i popychać. Kobieta podkreśliła, że zachowanie oskarżonego eskalowało w lipcu 2022 r. i dlatego zdecydowała się powiadomić organy ścigania. M. S. (1) wówczas ręką złapał za szyję syna i przycisnął go do szafy, gdy ten mu się postawił. Pokrzywdzona obawia się męża, tego, że może zrobić rodzinie krzywdę. Jest udręczona jego ciągłymi awanturami, uzależnieniem od alkoholu
i poniżaniem, wskazywaniem, że wszystko w domu należy do niego,
a jej nie należy się nic.

Zeznania M. S. (2)

Zeznania M. S. (2) Sąd ocenił pozytywnie. Jego relacja była spójna, logiczna i korelowała z zeznaniami S. S. (2) i O. S., a także częściowo zeznaniami pozostałych świadków i zebraną dokumentacją. Chłopiec zeznał,
że oskarżony często wpadał w ciągi alkoholowe, a wtedy wyzywał jego i S. S. (2), zarzucał im, że wszystko w domu jest jego,
bo to on wszystko kupił, poniżał ich, syna wyzywał od "debili", miał pretensje, że za mało się uczy, a że więcej czasu poświęca na hobby. M. S. (2) przyznał że użył gazu pieprzowego wobec oskarżonego, bo w ten sposób bronił się przed tym jak oskarżony
go złapał za szyję i docisnął do szafy. Drugi raz zrobił to w momencie jak oskarżony wszedł do niego do pokoju i krzyknął, że go "zajebie". Pokrzywdzony zeznał też, że wielokrotnie chował się przed ojcem, gdy tylko ten był w domu. Szedł wówczas do budynku gospodarczego
i tam czekał aż przyjedzie mama. M. S. (2) uczęszczał też na terapię do psychologa z powodu napadów lękowych
i podejrzenia depresji.

Zeznania małoletniej O. S.

Zeznania małoletniej O. S. Sąd uznał
za wiarygodne, zwłaszcza w świetle opinii biegłej psycholog wydanej w celu ocenienia wiarygodności zeznań dziecka. Wnioski przedstawione w opinii zostały przez Sąd wzięte pod uwagę przy ocenie wiarygodności zeznań małoletniej, zwłaszcza okoliczność niezaobserwowania przez biegłą u O. S. tendencji
do wypełniania brakujących treści innymi czy konfabulowania. Dziewczynka potwierdziła, że oskarżony był agresywny,
w szczególności w stosunku do M. S. (2) i S. S. (2), a w momencie, kiedy brat stawał w obronie mamy,
to jeszcze bardziej obrywał. O. S. podkreśliła,
że oskarżony często chodził pijany, potrafił pić przez tydzień lub dwa ciągiem. Zeznała też, że widziała jak oskarżony bił mamę.

Oceniając wartość dowodową zeznań O. S., należało uczynić to w świetle wniosków opinii biegłej. Biegła natomiast nie dopatrzyła się tego, aby dziewczynka kłamała. Podkreślić należy,
że w swoich zeznaniach O. S. podała, że ma wrażenie,
że oskarżony ich kochał, ale w inny sposób. Nie jest więc zatem tak, że dziewczynka jest całkowicie negatywnie nastawiona
do ojca.

Zdaniem Sądu zeznania małoletniej były wiarygodne i można było
na ich podstawie poczynić ustalenia faktyczne.

Zeznania M. P. i J. P.

Na przymiot wiarygodności zasługiwały również zeznania M. P. jak i J. P., gdyż były zbieżne
i prawdopodobne w świetle zasad doświadczenia życiowego, a nadto korelowały z zeznaniami pokrzywdzonych i zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Świadkowie w sposób obiektywny i zgodnie ze swoją wiedzą starali się przedstawić relacje panujące pomiędzy pokrzywdzonymi a M. S. (1) w okresie przed przypisanym czynem i w trakcie.

Większy i częstszy kontakt pokrzywdzona miała ze swoją matką stąd relacja M. P. jest bardziej szczegółowa. Zarówno M. P. jak i J. P. nie byli bezpośrednimi świadkami zdarzenia, a o wszystkim dowiedzieli się
od pokrzywdzonej. Ich relacja była spójna i logiczna i pomimo,
iż są oni rodzicami S. S. (2), to Sąd nie znalazł powodów
by podważyć ich wiarygodność.

Zeznania M. M. (1) i A. N.

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania M. M. (1) i A. N.. Kobiety podały, że są sąsiadkami stron postępowania i, że nigdy nie były bezpośrednimi świadkami znęcania się czy to psychicznego czy fizycznego oskarżonego nad pokrzywdzonymi. O całej sytuacji dowiedziały się z relacji S. S. (2). Kobiety dodały też,
że pokrzywdzona wielokrotnie skarżyła im się na to, że M. S. (1) dużo pije alkoholu. M. M. (1) sama z resztą widziała nie raz jak oskarżony wracał ze sklepu z siatkami, w których były butelki z alkoholem. Słyszała też jak wymiotował przez balkon.

M. M. (1) zeznała też, że kilkukrotnie słyszała, jak pokrzywdzona i oskarżony kłócili się, a w trakcie tych kłótni wzajemnie wyzywali się. Ich relacja była spójna i logiczna, korelowała z zeznaniami pokrzywdzonej i częściowo zeznaniami innych świadków.

Zeznania K. N. i S. N.

Na przymiot wiarygodności zasługiwały również zeznania K. N. i S. N.. Świadkowie są znajomymi stron postępowania, w przeszłości często spędzali razem czas wraz ze swoimi rodzinami. Zarówno K. N. jak i S. N. nie byli bezpośrednimi świadkami znęcania się M. S. (1) nad pokrzywdzonymi. O całej sytuacji dowiedzieli się
z relacji pokrzywdzonej, która również niejednokrotnie zwracała uwagę na problem alkoholowy oskarżonego.

S. N. podała, że zarówno oskarżony jak
i pokrzywdzona często kłócili się, naprzemiennie prowokowali
te kłótnie, natomiast, te których była bezpośrednim świadkiem zawsze wszczynał oskarżony. O uderzeniu M. dowiedziała się
od S. S. (2).

K. N. nigdy nie zauważył u oskarżonego problemu
z alkoholem, w jego obecności M. S. (1) zachowywał się dobrze, a z obserwacji wynika, że w stosunku do bliskich również. Mężczyzna częstszy kontakt ma z oskarżonym niż z pokrzywdzoną.

Świadkowie wypowiadali się logicznie, rzeczowo, a ich relacja korespondowała częściowo z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Zeznania B. J. i M. J.

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania B. i M. J.. Świadkowie są znajomymi stron postępowania, w przeszłości często się wspólnie, całymi rodzinami spotykali. O fakcie znęcania się psychicznego i fizycznego przez oskarżonego nad pokrzywdzonymi nie wiedzieli. Z relacji S. S. (2) dowiedzieli się, że oskarżony ma problem z alkoholem. Świadkowie zeznali, że nigdy nie widzieli, żeby oskarżony był pijany czy stosował przemoc wobec swojej rodziny. Zeznali, że zarówno oskarżony jak i pokrzywdzona po prostu często się kłócili.

Zeznania B. K.

Na przymiot wiarygodności zasługiwały zeznania B. K.. Jej relacja była logiczna, spójna i korelowała z zeznaniami pokrzywdzonej. Świadek wskazała, że niejednokrotnie widziała oskarżonego pod wpływem alkoholu, słyszała jak agresywnie odnosił się do S. S. (2), widziała jak nie był w stanie spędzić z nimi czasu przy grillu, ponieważ był tak pijany. O uderzaniu i słownym znęcaniu się dowiedziała się od pokrzywdzonej.

Opinia z dnia 14.02.2023 r. mgr L. O. - biegłej psycholog

W opinii biegła nie stwierdziła istotnych zaburzeń czy deficytów
w sferze poznawczej, które uniemożliwiłyby złożenie zeznań zgodnie z zapamiętanymi zdarzeniami. Procesy uczenia, zapamiętywania oraz przechowywania i odtwarzania informacji z pamięci długotrwałej
są odpowiednie do prezentowanego przeciętnego poziomu rozwoju funkcji poznawczych świadka i nie ujawniają zaburzeń. W trakcie badania nie ujawniono u małoletniej również tendencji do wypełniania brakujących treści innymi czy konfabulowania. Małoletnia osadza zdarzenia w czasie i przestrzeni. Wypowiada się o zdarzenia z różną dozą pewności, Ujawnia, że pamięta zdarzenia z okresu 4 - 5 lat. Wskazana sytuacja może być wynikiem pozostawania dziewczynki
w stałym oddziaływaniu systemu rodzinnego z problemem alkoholowym. Małoletnia w trakcie wypowiedzi ujawnia, że pozostaje w środowisku rodzinnym z prawdopodobnym problemem alkoholowym, co może mieć wpływ na sposób jej relacjonowania. O. S. odczuwa pozostawanie w tej sytuacji jako deprymujące, długotrwałe.

Biegła wskazała, że wypowiedź małoletniej w zakresie złożonych wyjaśnień spełnia kryteria psychologicznej wiarygodności
w podstawowym zakresie. Biegła podkreśliła, że dziewczynka pozostaje w zależnościach wynikających z funkcjonowania (prawdopodobnie długotrwałego i utrwalonego) w systemie z osobą uzależnioną od alkoholu.

Wnioski przedstawione w opinii były jasne, nie budziły wątpliwości, dzięki czemu opinia stanowiła pełnowartościowy materiał dowodowy. Została nadto sporządzona przez specjalistę dysponującego wiedzą
i doświadczeniem zawodowym w dziedzinie psychologii.

Notatka urzędowa, Dokumentacja Niebieskiej Karty, Protokół oględzin nagrania głosowego, Protokół zatrzymania M. S. (1), Protokół zatrzymania pendrive z nagraniami, Dokumentacja fotograficzna, Płyta z nagraniami, Wydruki wiadomości + kopia dokumentacji, Dane o karalności,

Dokumenty zebrane w sprawie Sąd ocenił jako wiarygodne i w pełni przydatne dla rozstrzygnięcia. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego podmioty, w przepisanej formie, strony nie kwestionowały ich prawdziwości, a Sąd nie miał podstaw, by czynić to z urzędu.

Bardzo przydatny dla poczynienia ustaleń faktycznych był też protokół oględzin nagrania głosowego, z którego wprost wynika, że oskarżony w sposób wulgarny i poniżający zwracał się do pokrzywdzonych. Wyzywał ich słowami „kurwo”, „debilu”, kazał „wypierdalać”.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wydruki wiadomości (k. 149, 94 – 100, 114 – 116, 256 – 265) + płyta z k. 343

Przedstawione wydruki wiadomości z W. i nagranie, Sąd uznał za nie mające znaczenia dla poczynienia ustaleń faktycznych
w niniejszej sprawie.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

M. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony M. S. (1) w okresie od dnia 1 stycznia 2021 roku do dnia 1 lipca 2022 roku
w B. znęcał się fizycznie i psychicznie nad swoją żoną S. S. (2) oraz synem M. S. (2) poprzez wyzywanie, krytykowanie, ubliżanie słowami wulgarnymi, ciągłe niepokojenie, grożenie pozbawieniem życia i zdrowia, naruszenie nietykalności cielesnej, czym wypełnił znamiona przestępstwa z art. 207 § 1 k.k.

Pomimo podejmowanych przez oskarżonego prób umniejszania swojemu zachowaniu, Sąd uznał,
iż sprawstwo i wina oskarżonego nie budzą jednak wątpliwości. Wskazywał na nie bowiem w pełni wiarygodny i spójny materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, w tym przede wszystkim zeznania pokrzywdzonych, wsparte i uzupełnione zeznaniami członków ich najbliższej rodziny, tj. małoletniej O. S., M. i J. P., a także częściowo zeznaniami pozostałych świadków i zebraną w tej sprawie dokumentacją. Pomimo tego, że większość z przesłuchanych osób nie była bezpośrednimi świadkami znęcania się psychicznego i fizycznego oskarżonego nad pokrzywdzonymi, to Sąd uznał, że w ich obecności strony postępowania mogły zachowywać się inaczej, byli oni osobami obcymi dla nich i niejednokrotnie zdarza się, że w takich sytuacjach ofiary przemocy
z powodu wstydu czy strachu przed upokorzeniem nie chcą wyjawiać prawdy na zewnątrz. Dopiero gdy nastąpi moment przełomowy, jak w tym wypadku silna agresja fizyczna oskarżonego wobec M. S. (2), są w stanie opowiedzieć, co dokładnie działo się za zamkniętymi drzwiami.

Niewątpliwie jednak pokrzywdzona wielokrotnie wskazywała znajomym i sąsiadom na problem alkoholowy oskarżonego. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony często znajdował się pod wpływem alkoholu, ciąg alkoholowy trwał po kilka - kilkanaście dni. W tym czasie oskarżony wszczynał awantury, prowokował do ich zaognienia, a w ich trakcie wyzywał, krytykował, ubliżał słowami wulgarnymi, niepokoił i groził S. S. (2) i M. S. (2), swojej żonie i synowi. Oskarżony
w ten sposób znęcał się psychicznie nad pokrzywdzonymi, uprzykrzał im życie swoim zachowaniem, poniżał ich. Na przedstawionym do materiału dowodowego nagraniu jasno słychać, jak M. S. (2) mówi, że jak zostanie sam z matką, to w końcu będzie „spokój”. Takie zachowanie świadczy o tym, że pokrzywdzony czuł się udręczony ciągłą przemocą psychiczną i fizyczną ze strony oskarżonego. M. S. (1) często popychał ich, szarpał, dotykał, aż wreszcie złapał ręką za szyję M. S. (2) i przycisnął go do szafy, a ten w obronie własnej użył przeciwko oskarżonemu gazu pieprzowego. W ten sposób oskarżony wyczerpał również znamiona fizycznego znęcania się.

Ustaleń tych Sąd dokonał głównie w oparciu o zeznania pokrzywdzonych, których wiarygodność została potwierdzona zeznaniami pozostałych świadków, przede wszystkim małoletniej O. S., M. P., a częściowo także pozostałych świadków. Nadto o złej sytuacji panującej pomiędzy stronami świadczyła również dokumentacja z procedury Niebieskiej Karty. Oskarżony dopuszczając się w/w zachowań wobec S. S. (2) nie zważał na fakt, iż ich świadkami często były małoletnie dzieci oskarżonego i pokrzywdzonej, co negatywnie wpływało także na samopoczucie małoletnich. W czasie awantur dochodziło do znęcania się fizycznego. Sąd nie neguje tego, że relacja oskarżonego i pokrzywdzonej była zła i negatywne zachowania istniały także po stronie pokrzywdzonej, jednakże żadna z tych okoliczności nie usprawiedliwia oskarżonego, który często działał w stanie upojenia alkoholowego.

Pokrzywdzeni byli stale narażeni na w/w zachowania oskarżonego z uwagi na wspólne zamieszkiwanie stron. S. S. (2) kilka lat przed zdarzeniem wyprowadziła się ze wspólnego domu wraz
z dziećmi, ale na skutek zadeklarowanej poprawy zachowania oskarżonego i rozpoczęcia przez niego terapii, wróciła i przez okres kilku miesięcy ich relacja uległa znacznej poprawie.

W ocenie Sądu opisane wyżej działania podejmowane były przez oskarżonego umyślnie – z zamiarem poniżenia pokrzywdzonych, co świadczy o wypełnieniu przez niego również znamienia strony podmiotowej przypisanego mu czynu. Oskarżony wiedział, że krzywdzi bliskich, niejednokrotnie
mu to powtarzali, lecz on nic sobie z tego nie robił. Oskarżony jest osobą dorosłą, nie stwierdzono, aby był chory psychicznie, a także nie był w błędzie co do okoliczności wyłączającej bezprawność albo winę i nie znajdował się w sytuacji atypowej, w związku z czym stwierdzić należy, iż jest on osobą zdolną do ponoszenia winy.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. S. (1)

1, 2

Na podstawie art. 207 § 1 k.k. Sąd wymierzył oskarżonemu M. S. (1) karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 2 k.k. warunkowo zawiesił na okres 2 lat tytułem próby.

Do okoliczności obciążających Sąd zaliczył: duży stopień społecznej szkodliwości czynu przejawiający się w charakterze naruszonego przez oskarżonego dobra jakim jest zdrowie i życie ludzkie, jak również rodzina i obowiązek opieki, działanie umyślne z zamiarem bezpośrednim, działanie na szkodę osób najbliższych, tj. żony i syna, działanie przez długi okres czasu z dużą intensywnością, działanie pod wpływem alkoholu, powstanie negatywnych i trwałych skutków w psychice pokrzywdzonych. Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował wcześniejszą niekaralność oskarżonego. Jednocześnie Sąd uznał, iż stopień społecznej szkodliwości czynu zarzucanego oskarżonemu jest znaczny.

Mając na uwadze powyższe, Sąd wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat tytułem próby. W ocenie Sądu kara pozbawienia wolności w powyżej wskazanym wymiarze jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu zarzucanego oskarżonemu, spełnia cele wychowawcze i zapobiegawcze oraz cele kary w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Podejmując decyzję o warunkowym zawieszeniu wykonania kary Sąd uwzględnił fakt, iż oskarżony i pokrzywdzona nie mieszkają już razem, toczy się także pomiędzy nimi postępowanie rozwodowe. Okoliczności te pozwalają na uznanie, że z uwagi na brak kontaktu oskarżonego i pokrzwdzonych zachowania M. S. (1), które były objęte niniejszym postępowaniem nie będą już miały miejsca. Okoliczność ta przemawia za daniem oskarżonemu szansy w postaci dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary. Oskarżony dotychczas nie był karany za przestępstwa. Zdaniem Sądu w stosunku do oskarżonego zasadnym będzie zastosowanie 2-letniego okresu próby, w którym to okresie oskarżony będzie miał możliwość udowodnić, iż nie popełni więcej przestępstw i że postawienie wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej przez Sąd nie było błędem.

M. S. (1)

3, 4

W okresie próby Sąd oddał oskarżonego pod dozór kuratora. Z uwagi na konieczność kontrolowania przebiegu okresu próby, a także działań podejmowanych w tym czasie przez oskarżonego, Sąd nałożył na M. S. (1) obowiązek informowania kuratora o przebiegu tego okresu. Dzięki temu możliwym będzie szybkie podjęcie działań w przypadku ewentualnego naruszenia przez oskarżonego porządku prawnego w orzeczonym wobec niego 2-letnim okresie próby.

M. S. (1)

5

Na podstawie art. 41a § 1 k.k. Sąd orzekł na okres 2 lat środek karny w postaci zakazu zbliżania się do S. S. (2) i M. S. (2) bez ich zgody na odległość mniejszą niż 50 metrów, a także zakaz kontaktowania się z S. S. (2) i M. S. (2) bez ich zgody, przy czym w przypadku S. S. (2) z zakazu kontaktu wyłączone są sprawy dotyczące małoletnich dzieci.

Decyzja Sądu w tej kwestii jest umotywowana okolicznościami ustalonymi w toku niniejszej sprawy – pokrzywdzeni obawiają się oskarżonego, a ich obawy są uzasadnione, co wykazało niniejsze postępowanie - oskarżony przez długi okres czasu znęcał się psychicznie i fizycznie nad pokrzywdzonymi. Orzeczone środki karne, w ocenie Sądu są jak najbardziej zasadne i konieczne zwłaszcza dla zachowania i poprawy kondycji zdrowia psychicznego pokrzywdzonych, znoszących przez ostatni czas liczne awantury, wyzwiska, poniżanie jak również przemoc fizyczną ze strony oskarżonego. Środki te pozwolą tym samym na normalne funkcjonowanie pokrzywdzonych bez jednoczesnych obaw i lęku o to czy ich zachowanie nie wywoła agresji M. S. (1).

Jednocześnie Sąd wyłączył spod zakazu kontaktowania się z S. S. (2) sprawy dotyczące ich małoletnich dzieci. Na dzień wyrokowania M. S. (1) miał pełną władzę rodzicielską wobec małoletnich dzieci, ma więc prawo uzyskiwać informacje na ich temat, stąd zasadnym było zapewnienie mu możliwości realizacji tego prawa. Sąd miał na względzie także to, że oskarżony ma córkę, co do której niniejsze postępowanie się nie toczyło, a zatem tym bardziej wobec niej jego realizacja kontaktów musi zostać uwzględniona.

M. S. (1)

6

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz S. S. (2) i M. S. (2) kwoty po 20.000 zł tytułem zadośćuczynienia. Tym samym Sąd uznał, że oskarżony powinien zrekompensować pokrzywdzonym ból, cierpienie i wszelkie inne niedogodności, jakie spowodował. Biorąc pod uwagę, że znęcanie się psychiczne i fizyczne trwało ponad rok, a sytuacja finansowa oskarżonego jest dobra, uznano że taka kwota będzie odpowiednia.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

-------------------

---------------------------------------

-----------------------------

----------------------------------------------------------------

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7

Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd obciążył oskarżonego kosztami postępowania i zasądził od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 40 zł, a na rzecz S. S. (2) kwotę 1.680 zł tytułem zwrotu kosztów korzystania z pomocy prawnej pełnomocnika, a na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych wymierzył mu opłatę w kwocie 180 zł. Oskarżony pracuje i otrzymuje stały dochód, nie ma zatem podstaw, aby zwolnić go z obowiązku ponoszenia kosztów postępowania wszczętego i prowadzone z uwagi na naruszenie przez niego porządku prawnego.

Podpis

/-/ sędzia Monika Małasiak