VI K 425/23 - wyrok Sąd Rejonowy Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z 2023-06-28

Sygn. akt VI K 425/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2023 roku


Sąd Rejonowy Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu Wydział VI Karny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Robert Grześ

Protokolant: prakt. sad. Alicja Słowikowska


przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Poznań – Wilda w Poznaniu:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28.06.2023 r.

sprawy M. K. (1) (K.),

syna B. i B. z domu (...), urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

w dniu 18 lutego 2023 roku w S. na ul. (...), kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym m-ki R. (...) o nr rej. (...), w stanie nietrzeźwości potwierdzonym badaniem urządzeniem kontrolno-pomiarowym do ilościowego oznaczania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu Alkometr A2.0 kolejno z wynikami 0,88 mg/l o godz. 01:42, 0,75 mg/l o godz. 01:50, 0,77 mg/l o godz. 02:21 i 0,80 mg/l o godz. 02:49,

tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

w dniu 18 lutego 2023 roku w S. na Os. (...), kierował w ruchu lądowym motocyklem m-ki S. o nr rej. (...), w stanie nietrzeźwości potwierdzonym badaniem urządzeniem kontrolno-pomiarowym do ilościowego oznaczania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu Alkometr A2.0 kolejno z wynikami 1,04 mg/l o godz. 15:48, 1,04 mg/l o godz. 15:50, 1,00 mg/l o godz. 16:10 i 1,04 mg/l o godz. 16:39,

tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

orzeka

Oskarżonego M. K. (1) uznaje za winnego obu zarzucanych czynów popełnionych w sposób i okolicznościach wyżej opisanych w pkt. I i II, tj. uznaje go za winnego dwukrotnego popełnienia przestępstw określonych w art. 178a § 1 kk, a ponadto przyjmuje, że sprawca popełnił oba czyny, w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i za to na podstawie art. 178a § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk, skazuje na karę pozbawienia wolności w wymiarze 1 (jeden) roku;

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 kk, orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat, przy czym na podstawie art. 63 § 4 k.k. na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów, zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 18 lutego 2023 r.;

Na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego obowiązek zapłaty świadczenia pieniężnego w kwocie 5.000,00 (pięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

na podstawie art. 626 § 1 k.p.k., art. 627 kpk i art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych ((Dz.U. z 1983 r., nr 49, poz. 223), tj. z dnia 11 stycznia 2023 r. (Dz.U. z 2023 r. poz. 123)) oraz § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym )(Dz.U. Nr 108, poz. 1026) tj. z dnia 22 marca 2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 663)), zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 584,10 złotych oraz wymierza mu opłatę w wysokości 180 złotych.

/-/ sędzia Robert Grześ


UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VI K 425/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. K. (1)

I. w dniu 18 lutego 2023 roku w S. na ul. (...) kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym m - ki R. (...)
o nr rej. (...), w stanie nietrzeźwości potwierdzonym badaniem urządzeniem kontrolno - pomiarowym do ilościowego oznaczania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu Alkometr A2.0 kolejno
z wynikami 0,88 mg/l o godz. 01:42, 0,75 mg/l o godz. 01:50, 0,77 mg/l o godz. 02:21 i 0,80 mg/l o godz. 02:49,

tj. przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

II. w dniu 18 lutego 2023 roku w S. na os. (...), kierował w ruchu lądowym motocyklem m - ki S. o nr rej. (...),
w stanie nietrzeźwości potwierdzonym badaniem urządzeniem kontrolno - pomiarowym do ilościowego oznaczania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu Alkometr A2.0 kolejno z wynikami 1,04 mg/l o godz. 15:48, 1,04 mg/l o godz. 15:50, 1,00 mg/l o godz. 16:10 i 1,04 mg/l o godz. 16:39,

tj. przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

przyjmując, że oba te czyny popełnione zostały w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

I. w dniu 18 lutego 2023 roku w S. na ul. (...) kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym m - ki R. (...) o nr rej. (...), w stanie nietrzeźwości potwierdzonym badaniem urządzeniem kontrolno
- pomiarowym do ilościowego oznaczania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu Alkometr A2.0 kolejno
z wynikami 0,88 mg/l o godz. 01:42, 0,75 mg/l o godz. 01:50, 0,77 mg/l o godz. 02:21 i 0,80 mg/l o godz. 02:49,

tj. przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

II. w dniu 18 lutego 2023 roku w S.
na os. (...), kierował w ruchu lądowym motocyklem m - ki S. o nr rej. (...), w stanie nietrzeźwości potwierdzonym badaniem urządzeniem kontrolno - pomiarowym do ilościowego oznaczania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu Alkometr A2.0 kolejno z wynikami 1,04 mg/l o godz. 15:48, 1,04 mg/l o godz. 15:50, 1,00 mg/l o godz. 16:10 i 1,04 mg/l o godz. 16:39,

tj. przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

przyjmując, że oba te czyny popełnione zostały w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw.

Notatka urzędowa

k. 1, 12

Protokół badania stanu trzeźwości

k. 2, 3, 14

Świadectwo wzorcowania

k. 4

Zeznania A. Ż.

k. 7 - 8

Płyta z nagraniem z monitoringu

k. 11

Zeznania M. Z.

k. 19 - 20

Protokół odtworzenia utrwalonego zapisu

k. 22 - 24

Zeznania K. O.

k. 25 - 26

Zeznania M. K. (2)

k. 28 - 29

Dane o karalności

k. 56

Częściowo wyjaśnienia M. K. (1)

k. 33 - 34, 62 - 63

Kwestionariusz wywiadu środowiskowego

k. 48 - 49

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

--------------------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

--------------------------------------------------------------------------------------------------

---------------------------------------

-------------------

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Częściowo wyjaśnienia M. K. (1)

Za wiarygodne Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego M. K. (1) jedynie w zakresie, w którym oskarżony podał, że na KP w S. przyszedł po uprzednim wypiciu alkoholu a także
w zakresie, w którym przyznał się do popełnienia przestępstwa opisanego w pkt I.

W pozostałym zakresie Sąd uznał wyjaśnienia M. K. (1) za niewiarygodne. Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu w pkt II czynu wskazując, że w jego ocenie był
w stanie po użyciu alkoholu, a nie w stanie nietrzeźwości.

Jak wynika z art. 46 ust. 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości stan po użyciu alkoholu zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do: 1) stężenia we krwi od 0,2‰ do 0,5‰ alkoholu lub 2) obecności w wydychanym powietrzu od 0,1 mg do 0,25 mg alkoholu w 1 dm 3.

Mając na uwadze wyniki badań stanu trzeźwości oskarżonego należy przyjąć, że twierdzenia M. K. (1) stanowią przyjętą przez niego linię obrony, która ma na celu umniejszenie jego winy i nie odzwierciedlają stanu faktycznego sprawy, dlatego w tej części należało uznać je za niewiarygodne.

Zeznania A. Ż.

Zeznania A. Ż. Sąd uznał za wiarygodne w całości. Świadek szczegółowo opisała zdarzenie, do jakiego doszło w nocy na stacji paliw (...) w S., wskazała, że od oskarżonego wyczuwalna była silna woń alkoholu i, że na stację paliw przyjechał samochodem. Jej zeznania są spójne, logiczne i korelują z pozostałym zebranym
w sprawie materiałem dowodowym, w tym zeznaniami świadków, częściowo wyjaśnieniami oskarżonego i zebraną dokumentacją.

Zeznania M. K. (2) i K. O.

Zeznania M. K. (2) i K. O. zasługiwały na przymiot wiarygodności, albowiem były one spójne, logiczne, wzajemnie się potwierdzały i korelowały z zeznaniami A. Ż., częściowo wyjaśnieniami oskarżonego. Kobiety zeznawały na okoliczność zdarzenia na stacji (...).

Zeznania M. Z.

Sąd pozytywnie ocenił zeznania M. Z., funkcjonariusza Policji. Świadek wiedzę dotyczącą okoliczności zdarzeń objętych niniejszym postępowaniem powziął w związku z wykonywaniem czynności służbowych. Jego zeznania są spójne, logiczne i korelują
z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, w tym częściowo wyjaśnieniami oskarżonego i dokumentacją.

Notatka urzędowa, Protokół badania stanu trzeźwości, Świadectwo wzorcowania, Płyta
z nagraniem
z monitoringu, Protokół odtworzenia utrwalonego zapisu, Dane
o karalności, Kwestionariusz wywiadu środowiskowego

Dokumenty zebrane w sprawie Sąd ocenił jako wiarygodne i w pełni przydatne dla rozstrzygnięcia. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego podmioty, w przepisanej formie, strony nie kwestionowały ich prawdziwości, a Sąd nie miał podstaw by czynić
to z urzędu.

Za szczególnie przydatny Sąd uznał dowód z nagrania monitoringu,
na którym widać, jak oskarżony M. K. (1) przyjeżdża samochodem marki R. o nr rej. (...) na stację paliw (...)
o godz. 23:17 i do czasu przyjazdu policjantów, tj. do godz. 00:33 przez cały czas rozmawia z A. Ż..


Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-------------------

--------------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

PODSTAWA PRAWNA WYROKU


Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

M. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony M. K. (1) działając w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, tj.:

I. w dniu 18 lutego 2023 roku w S. na ul. (...) kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym m - ki R. (...) o nr rej. (...), w stanie nietrzeźwości potwierdzonym badaniem urządzeniem kontrolno - pomiarowym do ilościowego oznaczania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu Alkometr A2.0 kolejno z wynikami 0,88 mg/l o godz. 01:42, 0,75 mg/l o godz. 01:50, 0,77 mg/l o godz. 02:21 i 0,80 mg/l o godz. 02:49, oraz

II. w dniu 18 lutego 2023 roku w S. na os. (...), kierował w ruchu lądowym motocyklem m - ki S. o nr rej. (...), w stanie nietrzeźwości potwierdzonym badaniem urządzeniem kontrolno - pomiarowym do ilościowego oznaczania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu Alkometr A2.0 kolejno z wynikami 1,04 mg/l o godz. 15:48, 1,04 mg/l o godz. 15:50, 1,00 mg/l o godz. 16:10 i 1,04 mg/l o godz. 16:39,

czym wyczerpał znamiona czynu zabronionego z art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.

Zgodnie z art. 178a § 1 kodeksu karnego odpowiedzialności karnej podlega ten, kto znajdując się
w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Przepis art. 115 § 16 k.k. stanowi, że nietrzeźwości zachodzi wtedy, gdy zawartość alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Występek określony w art. 178a § 1 k.k. może być popełniony jedynie umyślnie, z zamiarem bezpośrednim albo ewentualnym.

Wina i sprawstwo M. K. (1) w zakresie zarzucanych mu czynów, nie budzą w ocenie Sądu żadnych wątpliwości. Potwierdzają to przeprowadzone badania dot. stanu trzeźwości oskarżonego, zeznania świadków oraz częściowo wyjaśnienia oskarżonego.

Społeczną szkodliwość czynu przypisanego oskarżonemu Sąd ocenił jako znaczną. Za taką oceną przemawiają okoliczności podmiotowe i przedmiotowe określone w art. 115 § 2 k.k. Sąd wziął pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra prawnego tj. bezpieczeństwa w komunikacji. Na ocenę Sądu wpływ miał również wysoki stopień stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu oraz wynikające z niego zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego.

Sąd nie znalazł żadnych okoliczności, które przemawiałaby za wyłączeniem bądź ograniczeniem stopnia winy oskarżonego. W chwili czynu M. K. (1) był poczytalny. Nie znajdował się też
w anormalnej sytuacji motywacyjnej i był świadomy tego, że jego zachowanie jest niezgodne
z przepisami prawa. Oskarżonemu można zatem skutecznie zarzucić, iż podjął wadliwą decyzję, pomimo tego, że miał możliwość zachowania się zgodnie z przepisami prawa.

Jednocześnie Sąd zakwalifikował działania oskarżonego jako wypełniające znamiona ciągu przestępstw. Jak stanowi art. 91 § 1 k.k. jeżeli sprawca popełnia w krótkich odstępach czasu,
z wykorzystaniem takiej samej sposobności, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę określoną w przepisie stanowiącym podstawę jej wymiaru dla każdego z tych przestępstw, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Oskarżony popełnił dwa przestępstwa na przestrzeni kilkunastu godzin, a więc w krótkim czasie. Oskarżony działał przy tym z wykorzystaniem takiej samej sposobności, prowadził bowiem pojazdy mechaniczne znajdując się w stanie nietrzeźwości. Co do każdego z tych czynów wcześniej wyrok nie zapadł. Zatem zachowanie M. K. (1) należało zakwalifikować jako ciąg przestępstw.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem





Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania





Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.4. Umorzenie postępowania





Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.5. Uniewinnienie





Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K. (1)

1



Sąd uznał oskarżonego za winnego przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności. Wymierzając M. K. (1) karę Sąd kierował się ustawowymi granicami wymiaru kary określonymi w art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. oraz wskazaniami z art. 53 k.k. i art. 115 § 2 k.k., dbając przede wszystkim by orzeczona kara spełniała zarówno cele prewencji indywidualnej (tj. wychowawcze i zapobiegawcze), jak i prewencji generalnej, rozumianej jako kształtowanie prawnej świadomości społeczeństwa.

Do okoliczności obciążających Sąd zaliczył uprzednią karalność oskarżonego, wysokie stężenie alkoholu, narażenie na niebezpieczeństwo siebie i innych uczestników ruchu drogowego. Sąd nie znalazł przy tym żadnych okoliczności łagodzących.

M. K. (1) swoim zachowaniem naruszył bowiem niezmiernie istotne społecznie dobro prawnie chronione, którym jest bezpieczeństwo uczestników ruchu drogowego, zwłaszcza przed zagrożeniem płynącym ze strony kierowców znajdujących się
w stanie nietrzeźwości lub odurzenia. Zagrożenie takie mimo, że abstrakcyjne, wielokrotnie jednak doprowadza
do tragedii na drogach. Dlatego należy uznać, iż w takich okolicznościach społeczna szkodliwość czynu oskarżonego jest wysoka. Oskarżony kierował pojazdami po tym jak wypił alkohol, którego stężenie było wysokie.

Mając na uwadze powyższe, adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, jednocześnie nie przekraczająca jej, w ocenie Sądu, jest tylko izolacyjna kara, która pozwoli M. K. (1) na przemyślenie swojego zachowania i wdroży sprawcę do przestrzegania porządku prawnego, gdyż uprzednio orzeczona kara nie przyniosła odpowiedniego rezultatu.

M. K. (1)


2




Na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat. Na poczet orzeczonego zakazu Sąd zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy, tj. od dnia 18.02.2023 r.

Zachodzi konieczność wyeliminowania M. K. (1) z ruchu drogowego jako kierowcy pojazdów mechanicznych, jednak wystarczający będzie okres 5 lat. Orzekając środek karny na taki okres Sąd miał również na względzie prewencję generalną: uświadomienie społeczeństwu, że Sąd stosuje prawo indywidualnie wobec każdego sprawcy, badając jego osobę
i okoliczności czynu, bez jakiegokolwiek automatyzmu. Przestępstwa drogowe, popełnione przez kierowców w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, są w Polsce powszechne i trzeba je z całą stanowczością zwalczać, albowiem zagrażają życiu
i zdrowiu wszystkich uczestników ruchu. Jednakże orzekanie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów nie może stanowić odwetu
ze strony wymiaru sprawiedliwości, lecz każdorazowo być orzekane
z uwzględnieniem osoby sprawcy i jego postawy. M. K. (1) dopuścił się tych przestępstw w bardzo krótkim okresie czasu, pokazując tym lekceważący stosunek do zatrzymania mu prawy jazdy, które miało miejsce po pierwszym zdarzeniu.

M. K. (1)

3



Na podstawie art. 43a § 2 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek zapłaty świadczenia pieniężnego w kwocie 5000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Sąd był zobligowany do orzeczenia wobec oskarżonego świadczenia pieniężnego, natomiast jego wysokość Sąd ustalił, biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe M. K. (1).

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---------------------

-------------------------------------

-----------------------------

----------------------------------------------------------------

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

O kosztach Sąd orzekł w pkt 4 wyroku, mając na uwadze zasadę ponoszenia kosztów postępowania przez oskarżonego i nie znajdując podstaw do odstąpienia od niej
w rozumieniu art. 624 § 1 k.k. Oskarżony pracuje, uzyskuje stały dochód, a więc poniesienie przez niego ciężaru kosztów postępowania, które zostało wszczęte z uwagi na jego zachowanie, nie powinno stanowić dla niego nadmiernego ciężaru. Z tych samych powodów Sąd wymierzył M. K. (1) opłatę.

Podpis

/-/ sędzia Robert Grześ




Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Michalak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Robert Grześ
Data wytworzenia informacji: