Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI K 662/23 - wyrok Sąd Rejonowy Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z 2023-10-23

Sygn. akt VI K 662/23


WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2023 roku


Sąd Rejonowy Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu – Wydział VI Karny w następującym składzie:

Przewodniczący: sędzia Monika Małasiak

Protokolant: prot. sąd. Adrianna Rybka

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Poznań Wilda -----------

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2023r.

sprawy K. N., córki S. i J. z domu P., ur. (...) w P.

oskarżonej o to, że:

W dniu 14 października 2022 roku w L. wdarła się do mieszkania należącego do majątku komunalnego Miasta L. położonego przy ul. (...) i wbrew żądaniu osób uprawnionych nie opuściła tego lokalu tj. o przestępstwo z art. 193 k.k.

Uznaje K. N. za winną czynu z art. 193 k.k. popełnionego w sposób wyżej opisany, a na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. oraz art. 67 § 1 k.k. postępowanie wobec niej warunkowo umarza na okres próby wynoszący 1 (jeden) rok

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku „O opłatach w sprawach karnych” (Dz.U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) zwalnia oskarżoną od poniesienia kosztów sądowych i nie wymierza jej opłaty.




/-/ Monika Małasiak




UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VI K 662/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. N.

W dniu 14 października 2022 roku w L. wdarła się do mieszkania należącego do majątku komunalnego Miasta L. położonego przy
ul. (...) i wbrew żądaniu osób uprawnionych nie opuściła tego lokalu,

tj. przestępstwo z art. 193 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona K. N. w dniu 14 października 2022 roku w L. wdarła się do mieszkania należącego
do majątku komunalnego Miasta L. położonego przy
ul. (...) i wbrew żądaniu osób uprawnionych nie opuściła tego lokalu.


Notatka urzędowa

k. 1

Zeznania S. G.

k. 2 - 6, 70 - 71

Dokumentacja z Urzędu Miasta

k. 14 - 38

Kopia wezwania K. N.

k. 44

Zeznania T. M.

k. 61

Zeznania O. N.

k. 63 - 64

Zeznania M. S.

k. 68 - 69

Zeznania A. D.

k. 73 - 74

Zeznania K. Ł.

k. 76 - 77

Wyjaśnienia K. N.

k. 81 - 82, 127

Kopia dokumentacji od oskarżonej

k. 83 - 99

Dane o karalności

k. 100

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

--------------------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

--------------------------------------------------------------------------------------------------

---------------------------------------

-------------------

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Wyjaśnienia K. N.

Wyjaśnienia K. N. Sąd uznał za wiarygodne, albowiem były one spójne, logiczne i korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. Oskarżona już podczas pierwszego przesłuchania w toku postępowania przygotowawczego przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu, złożyła obszerne wyjaśnienia. Wskazała, że powodem jej zachowania była wyłącznie troska o córkę, o to, żeby miała normalne warunki do życia i nauki.

Zeznania S. G.

Na przymiot wiarygodności zasługiwały zeznania S. P.
- G. – pracownika Urzędu Miasta L.. Kobieta szczegółowo opisała przebieg zdarzenia z udziałem funkcjonariuszy Straży Miejskiej oraz K. N., w którym oskarżona odmówiła dobrowolnego wydania mieszkania. Świadek przedstawiła procedurę przyznawania lokali komunalnych, ich remontów, a także opisała aktualną sytuację mieszkaniową oskarżonej. Jej relacja była logiczna, spójna i korelowała z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Zeznania T. M. i O. N.

Zeznania funkcjonariuszy Straży Miejskiej - T. M.
i O. N. Sąd uznał za wiarygodne. Funkcjonariusze
ci wypowiadali się co do zaistniałej interwencji, którą przeprowadzili
w ramach wykonywania swoich obowiązków służbowych. Ich relacja była rzeczowa, logiczna i spójna. Są oni osobami obcymi dla stron, stąd Sąd nie znalazł powodów by czynić ich zeznania niewiarygodnymi.

Zeznania M. S.

Zeznania M. S. również zasługiwały na wiarę. Mężczyzna zeznał, że miał dokonać remontu mieszkania przy ul. (...) w L. na zlecenie Urzędu Miasta, ale przebywała tam już oskarżona, która zresztą zwróciła mu pozostawione tam jego narzędzia. Świadek ponadto był obecny przy interwencji z udziałem strażników miejskich, podczas której oskarżona nie chciała wpuścić ich do mieszkania. Jego relacja była spójna, logiczna
i korespondowała z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Zeznania A. D.

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania A. D.
– pracownika Urzędu Miasta L.. Kobieta zeznała, że brała udział w interwencji w mieszkaniu zajmowanym przez oskarżoną a także,
że wcześniej przeprowadziła rozmowę z K. N.. Świadek opisała sytuację mieszkaniową oskarżonej. Jej relacja była logiczna, spójna i korespondowała z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Zeznania K. Ł.

Sąd nie znalazł powodów by odmówić wiarygodności zeznaniom K. Ł. – pracownicy Urzędu Miasta L.. Świadek zeznała, że od dawna zajmowała się sprawami oskarżonej, jej aktywizacją zawodową, kwestią zamieszkania. Opisała postawę oskarżonej, tj., że ta nie chciała ich wpuścić do mieszkania, nie chciała zmienić go, nie przyjmowała do wiadomości, że skoro raz zdała mieszkanie, to nie może w nim dłużej przebywać. Wskazała, że oskarżona ma trudną sytuację życiową. Relacja świadka była jasna, przejrzysta, logiczna i korelowała z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Notatka urzędowa, Dokumentacja z Urzędu Miasta, Kopia wezwania K. N., Kopia dokumentacji od oskarżonej, Dane o karalności

Dokumenty zostały sporządzone przez uprawnione do tego podmioty oraz w odpowiedniej formie. Strony nie kwestionowały ich prawdziwości, a Sąd nie miał powodu, żeby robić to z urzędu.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-------------------

--------------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

PODSTAWA PRAWNA WYROKU


Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem



Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem



Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania


K. N.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Przeprowadzone postępowanie dowodowe doprowadziło Sąd do uznania, iż oskarżona dopuściła się popełnienia zarzucanego jej czynu z art. 193 k.k. Ostatecznie Sąd uznał jednak, że stopień społecznej szkodliwości czynu i wina oskarżonej nie są znaczne, zaś w sprawie wystąpiły przesłanki
do warunkowego umorzenia postępowania.

Zgodnie z treścią art. 66 § 1 i 2 k.k. Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina
i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości,
a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności.

Generalną przesłanką stosowania warunkowego umorzenia postępowania dotyczącą osoby sprawcy jest uzasadnione przypuszczenie Sądu, że oskarżony pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. To przypuszczenie Sądu ma być oparte na postawie sprawcy, jego dotychczasowej niekaralności za przestępstwo umyślne, jego właściwościach i warunkach osobistych oraz na dotychczasowym sposobie życia. Szczegółowe przesłanki dotyczące osoby sprawcy mają więc uzasadniać dodatnią prognozę kryminologiczną wobec niego.

K. N. jest osobą dotychczas niekaraną, prowadzi ustabilizowany tryb życia, pracuje, opłaca rachunki związane z zajmowanym mieszkaniem, nie jest osobą zdemoralizowaną. Sąd uznał zatem, że spełnione zostały przesłanki do zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania. W ocenie Sądu wymierzenie oskarżonej kary stanowiłoby dla niej zbyt dotkliwą represję karną, niewspółmierną do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości jej czynu. Sąd przy ocenie stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu oskarżonej nie może stracić z oczu całokształtu okoliczności sprawy.

Oskarżona zajmowała mieszkanie socjalne w L. przy ul. (...) przez wiele lat, które zdała w maju 2022 r. Potem przez jakiś czas mieszkała wraz z córką u ówczesnego partnera, lecz
w październiku 2022 r. znów pozostała bez mieszkania. Zwróciła się o pomoc do Urzędu Miasta L.. Tam otrzymała informacje, że nie może wrócić do wcześniej zajmowanego mieszkania, musi złożyć nowy wniosek o przydział mieszkania, a do tego czasu mogą zapewnić jej i jej córce miejsce
w ośrodku dla bezdomnych. Oskarżona i jej córka spędziły w tym ośrodku dwie noce, zajmowały pokój wspólnie ze starszą kobietą oraz kobietą z małym dzieckiem. Kobiety nie mogły zamknąć pokoju, musiały wcześnie wstawać na apel. Oskarżona uznała, że to nie są odpowiednie warunki dla rozwoju, nauki i życia jej małoletniej córki, stąd postanowiła wrócić do wcześniej zajmowanego mieszkania. Miała do niego klucze, dorobiła dodatkowy komplet przed zdaniem mieszkania w maju 2022 r.

Oskarżona dopuściła się zarzucanego jej przestępstwa wyłącznie z tego powodu, że chciała dobrych warunków mieszkaniowych dla swojej córki, by ta mogła normalnie się uczyć i rozwijać. K. N. podniosła, że nie chciała złożyć nowego wniosku o przydzielenie mieszkania,
bo po pierwsze nie miała czasu na nie czekać, chciała jak najszybciej zmienić warunki bytowe dla córki, po drugie bała się, że procedura o przydział nowego mieszkania będzie trwała zbyt długo, a po trzecie nie miała zaufania do urzędniczki, która się tym zajmowała.

Oskarżona jest osobą schorowaną, nie utrzymuje kontaktów z rodziną, na utrzymaniu ma córkę. Wcześniej zmarł jej syn. Podjęła pracę, opłaca rachunki i czynsz w takiej wysokości, na jaką ją stać.
W dalszym ciągu przebywa w lokalu przy ul. (...) w L., do czasu aż Urząd Miasta nie znajdzie innego lokalu. Oskarżona zajmując to mieszkanie w październiku 2022 r. wiedziała, że stoi ono puste, nie jest przez nikogo zamieszkane.

Oskarżona nie jest osobą zdemoralizowaną, Sądowi daleko do przypisania jej łatki przestępczyni, zwłaszcza, że nie była dotychczas karana. K. N. wiedzie przy tym ustabilizowane życie, pracuje, utrzymuje małoletnią córkę. Wszystkie te okoliczności wskazują, że wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonej nie są znaczne. Oskarżona przy tym nie utrudniała postępowania, stawiła się na wezwanie organów ścigania, przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu, złożyła obszerne wyjaśnienia. Rola K. N. jako oskarżonej, z pewnością podziałała na nią wychowawczo i uświadomiła naganność swojego zachowania. Tym samym spełnione zostały przesłanki prewencji indywidualnej.

Umarzając warunkowo postępowanie, Sąd określił okres próby na jeden rok. Stąd też K. N. powinna mieć świadomość, że w przypadku naruszenia przez nią porządku prawnego w okresie próby, postępowanie wobec niej zostanie podjęte. Tym samym reakcja karnoprawna na czyn oskarżonej czyni zadość prewencji ogólnej, której zadaniem jest danie społeczeństwu poczucia, że oskarżona poniesie realne konsekwencje swojego bezprawnego zachowania. Będzie ona bowiem pod stałym nadzorem Sądu w okresie próby.

3.4. Umorzenie postępowania



Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.5. Uniewinnienie





Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

-------------------

---------------------------------------

-----------------------------

----------------------------------------------------------------

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

-------------------

---------------------------------------

-----------------------------

----------------------------------------------------------------

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku
o opłatach w sprawach karnych
Sąd zwolnił oskarżoną od poniesienia kosztów sądowych i nie wymierzył jej opłaty. Mając na względzie sytuację finansową oskarżonej, Sąd uznał, że zasadnym jest zwolnienie K. N. od ponoszenia w/w kosztów.

Podpis

/-/ sędzia Monika Małasiak








Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Michalak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Monika Małasiak
Data wytworzenia informacji: